Trendtelling ree:
Ieder jaar wordt het aantal reeën geteld volgens een vaste methode, waarbij drie aparte (onafhankelijke) tellingen in opeenvolgende schemerperiodes worden gehouden (avond-, ochtend- en avondtelling).
Dus niet om een absoluut aantal te bepalen van de reeën in een telgebied. Door deze telling jaarlijks op dezelfde tijd en wijze uit te voeren, kan een trend in de ontwikkeling van een reeënpopulatie worden onderkend, stijgend, stabiel, afnemend. Dit aantal zegt dus niets over het werkelijk aantal aanwezige reeën. De trendtellingen moeten volgens een telprotocol en volgens een vaste voorgeschreven methode worden uitgevoerd om tot vergelijkbare gegevens te komen.

Omdat uit wetenschappelijk onderzoek gebleken is dat aantallen in populaties reeën in absolute zin niet zijn vast te stellen en een rekenmethode daarvoor onvoldoende kan worden onderbouwd, wordt tegenwoordig alleen het minimaal aantal aanwezige reeën bepaald (vaak aangeduid met de Engelse term: Minimum Number Alive, MNA). De aantallen die u ziet in de tabellen hebben dus betrekking op M.N.A.

Afschot ree:
Iedere provincie kan in het kader van artikel 3.17 van de Wet natuurbescherming ontheffing aan de Faunabeheereenheid van deze provincie verlenen voor het uitvoeren van populatiebeheer van reeën door middel van het doden met een geweer. Deze ontheffing wordt uiteindelijk doorgeschreven aan de beheerder/jager. Aan deze ontheffing zijn strikte voorwaarden verbonden.

De aantallen in de tabellen zijn dus geregistreerde afschotmeldingen.  

Aanrijdingen ree:
Aangereden ree wordt ook aangeduid met de term valwild. Alleen aanrijdingen met ree die gemeld zijn bij de politie meldkamer en door een valwild verlofhouder van de weg zijn gehaald worden erkend als gevalideerde meldingen. Daarnaast moeten gevalideerde meldingen aan meerdere voorwaarden voldoen.

In de tabellen ziet u alleen gevalideerde meldingen. In werkelijkheid ligt het aantal aanrijdingen met ree hoger.